Οδήγηση: Περί γούστου… (Part IΙ)

Η συνέχεια…

Γουστάρω την Εγνατία Οδό. Δεν γουστάρω που τελείωσε με τόσα χρόνια καθυστέρηση (ένα κομμάτι 4 χλμ ακόμη δεν τελείωσε). Γουστάρω που κινούμαι με ασφάλεια στην Εγνατία Οδό. Δεν γουστάρω που όταν κινούμαι με 130χλμ/ω (το όριο ταχύτητας) στην Εγνατία με προσπερνά οποιοδήποτε τετράτροχο (ασχέτως σε τι κατάσταση μπορεί να βρίσκεται). Γουστάρω πολύ τα τούνελ. Δεν γουστάρω αυτούς που κινούνται υπερβολικά γρήγορα και χωρίς φώτα μέσα στα τούνελ.

Γουστάρω να κινούμαι σε επαρχιακούς δρόμους, αρκεί να έχει καλή άσφαλτο. Δεν γουστάρω αυτούς που νομίζουν ότι οι δρόμοι τους ανήκουν και συμπεριφέρονται αναλόγως. Γουστάρω να οδηγώ ήρεμος το αυτοκίνητο μου. Δεν γουστάρω που δεν έχει περάσει έστω και μια μέρα χωρίς να βρίσω μέσα στο αυτοκίνητο μου. Γουστάρω να πηγαίνω στην θάλασσα με το αυτοκίνητο. Δεν γουστάρω που όλοι “βιάζονται” να πάνε στην θάλασσα. Γουστάρω να βλέπω να κινούνται γύρω μου γρήγορα, όμορφα, ακριβά αυτοκίνητα. Δεν γουστάρω που οι οδηγοί τους είναι συνήθως μ@λ@..ς. Γουστάρω την δυνατή μουσική στο αυτοκίνητο (όχι την πολύ δυνατή). Δεν γουστάρω τα νταμπα-ντούμπα, τα σκυλάδικα και τα mainstream (ανάθεμα αν ήξερε κανείς από αυτούς τι ακούνε εκείνη την ώρα ή ποιος τραγουδάει).


To be continued…