Χωρίς καληνύχτα

Μια στιγμή που δεν κρατάς

Ή την κρατάς για να σου θυμίζει

Χωρίς καληνύχτα μετά από χρόνια

Και μια αγωνία όλο το βράδυ

Μια ταραχή και μια αβεβαιότητα

Με το κινητό δίπλα

Και με τα όνειρα μόνο για συντροφιά

Με το λεωφορείο

Μετά από 3-4 χρόνια

Με το λεωφορείο ξανά

Ταξιδεύοντας με τα ακουστικά στο τέρμα

Μισοκοιμισμένος

Με τα τραντάγματα του δρόμου και την νεκρική σιωπή για συντροφιά

Κοιτώντας τα κουφάρια εργοστασίων

Με το λεωφορείο ξανά

Για να έρθω να σε δω

Για να σε κοιτάξω

Για να στο πω ακόμη μια φορά

Και ύστερα να φύγω

Και να περάσω από τα ίδια μέρη

Πόσο διαφορετικά τα βλέπω τώρα

Φταίει η συννεφιά

Μπορεί ένα όνειρο;

Μπορεί ένα όνειρο να σου αποκαλύψει κάτι που έχεις μέσα σου;

Μπορεί με ένα όνειρο να γίνει κάτι μαγικό;

Μπορεί ένα όνειρο να αλλάξει την ζωή σου;

Και όμως μπορεί

Όταν ξυπνήσεις με ένα γλυκό σφίξιμο στο στομάχι

Με ένα ανόητο άγχος

Και με ένα χαμόγελο ή ένα δάκρυ

Τότε αυτή η “ονειρεμένη” σπίθα αρκεί για να αρχίσεις κάτι καλύτερο

Τότε έχει γίνει κάτι το μαγικό

Τόσο απλά